Marina Rosenfeld. Plastic Materials. Room 40.

Lawrence English’in Avustralya menşeili Room 40 etiketi, her daim gönül rahatlığıyla kulak kabartabileceğiniz, nitelikli soyut elektronika işleriyle rüştünü ispat etmiş ve kataloğuna ara sıra göz atmanın sayısız nimetler barındırdığı adreslerden biri. Elimizdeki çalışma daha önce Tomlab’in deneysel işleri sahiplenen yan kolu Softlmusic, Christof Kurzman’ın takdire şayan etiketi Charhizma ve Locust gibi şirketlerden çıkardığı çalışmalara bir yenisini ekleyen Marina Rosenfeld’e ait. New York’lu Rosenfeld, müzisyen kimliğinin yanısıra; görsel sanatlar ( video, fotoğraf vb. ) ile de yakından ilgilenen, çeşitli performans gösterileri ve ses enstelasyonu işleriyle de bunları harmanlayan çizgi dışı bir isim. Albüm minimal bir kurgu içinde, hipnotik piyano dokunuşları ile deneysel...

Tomasz Bednarczyk. Painting Sky Together. Room40. 2009

Günümüzde minimal elektronik müziğe ilişkin üzerine eğilinmesi gereken çarpık yorumlardan birinin; bu yelpazede kendine yer bulan çalışmaların yapıbozuma açık, tek yönlü ve yapay bir kurgusallık alanında yarattıkları öte-gerçeklik dünyasının müzikal yansımalarının; sıklıkla hislerimize dokunmaktan uzak, kimliksiz ve derinliksiz olduklarına ait katı düşünce tarzı olduğunu düşünüyorum. Olağandır ki sevgilimiz başını omuzlarımıza yasladığında dur sana laptopumdan nefis bir Fennesz parçası dinleteceğim demek ilişkinin sadece o anını değil geleceğini de riske atabilir. Ancak müzik olgusunun özünde yer alan “ses” kavramı üzerine odaklanan çok yönlü ve sorgulayıcı bakış açılarının da bizlere keşfedilmemiş tazelikler sunabileceğini es geçmemek gerekir. Sanırım böyle olmasaydı minimal(ist) / deneysel elektronik...