Mika Vainio.Ryoji Ikeda.Alva Noto.Live 2002.Raster Noton

Live 2002 özellikle deneysel elektronik müziğe aşina kulaklar için yanyana geldiklerinde etkisi geometrik şekilde artan bu üç ismin birarada oldukları bilinen tek kayıt olma özelliğini taşıyor. Ekibin 15 yıl önce verdikleri özel bir performansın, geçen yıl kaybettiğimiz ve Pan Sonic ekibinden bildiğimiz Mika Vainio’nun vefatının ardından yayınlanmış olması da çalışmaya ayrı bir önem katıyor. Raster Noton etiketli tüm işlerde karşımıza çıkan ve adeta şaşmaz matematiksel formüllerle üretildiği hissiyatı veren steril ve soyut ses kümeleri, üç yetenekli ve usta ismin tezgâhında performans boyunca pek çok farklı kimliğe ve role bürünüyor. Sonuçta da ara pasajlarda ön plana çıkan karanlık ambient tonların birleştiriciliğinde 45...

21/04/2021Tarafından ALBÜM KRİTİĞİ, , , , , 0 YorumlarDaha fazla oku...

Mika Vainio.Reat.Elektro Music Department

İçinde bulunduğumuz yılın en beklenmedik ve acı ölüm haberlerinden biri maalesef nisan ayının ortalarında ajanslara düşmüştü. Pan Sonic ikilisinden aşina olduğumuz, sonrasında hem solo hem de ortak projelerle akıllarda kalan pek çok ortalama üstü işe imzasını atan bu isim Mika Vainio’dan başkası değil. Deneysel elektronik müziğin günümüzdeki en önemli temsilcilerinden biri olan Vainio’nun ölümünün hemen ardından yayımlanan Reat’i de bu perspektif dışında, sadece müzikal bir açıdan değerlendirmek (özellikle şahsım için) pek olası değil. Aksak ritimlerin, Pan Sonic’i anımsatan kliklerin ve Vainio’nun solo projelerinde sıklıkla denk geldiğimiz hafif deforme edilmiş ambient tınıların dengeli bir birlikteliği olarak özetleyebileceğimiz Reat, Vainio’nun adeta veda hediyesi mahiyetinde....

21/04/2021Tarafından ALBÜM KRİTİĞİ, , 0 YorumlarDaha fazla oku...

Mika Vainio. Magnetite. Touch

90’lı yılların başında İlpo Vaisanen ile birlikte kurdukları unutulmaz ikili Pan Sonic’in yarısı olan Mika Vainio kendi kişisel üretimlerine Magnetite ile devam ediyor. Vainio’nun Touch etiketiyle yayınladığı beşinci solo albümü yine soyut seslerle örülü, ambient / drone arasında gidip gelen ama minimal ve analog tınıların sıcaklığını da bir şekilde vermeyi başaran ortanın üstü bir çalışma. Elektronik müziğin mihenk taşlarından sayılabilecek bir grubun elemanı olarak Mika Vainio’nun solo işlerine genel bir bakış fırlattığımızda, bunların her birinde öz olarak bazı ortak yapıların olduğunu ama buna rağmen her bir çalışmada ana omurgaya eklemlenen farklı yapı taşları olduğunu da görüyoruz. Bu defa Vainio oldukça...

25/03/2021Tarafından ALBÜM KRİTİĞİ, , , 0 YorumlarDaha fazla oku...

Mika Vainio. Ununquadium / Vandal. Raster Noton. 2009

Bir müzik adamı tarzını, şeklini ve dahi şemalini bu kadar erkenden, bu kadar baskın ve karakteristik şekilde bir çalışmaya nasıl monte edebilir merak edenler farklı zaman dilimlerinden istedikleri Mika Vainio çalışmalarını dinleyip, spontane bir teste tabi tutabilirler kendilerini. İtiraf etmeliyim ki konu Pan Sonic ve bu çığır açıcı ikilinin yada herhangi bir yarısının bir şekilde bulaştıkları işler oldu mu, kimyamda öngörebileceğim ama engelle(ye)meyeceğim reaksiyonlar başlıyor ve her nasılsa her defasında müthiş tatminkar bir cevapla karşılanıyorum. Sondan başa gidelim ve Mika Vianio’nun dört parçadan oluşan ve Raster Noton etiketli “unun” serisinin de dördüncü çalışması olarak yayımlanan eserinin müzikal dinlenceler külliyatımızda, tavsiyenin...

07/03/2021Tarafından ALBÜM KRİTİĞİ, , , , , , 0 YorumlarDaha fazla oku...

Aoki Takamasa. Ununtrium / Rn-Rhythm Variations. Raster Noton. 2009

Raster Noton’un kimya cetvelinden esinlenen serisi “unun” peşindeki gizemli ve sarsıcı yolculuğumuza kaldığımız yerden devam etme gayretimiz, yazdan kalma bir pazar gününde dahi klavye başına mıhlanmamıza neden olabilecek denli güçlü. Serinin üçüncü ayağı yine Berlin’de yerleşik ama 1976 Japonya / Osaka doğumlu üretken bir müzisyen olan Aoki Takamasa’dan gelmiş. Çalışmada toplam süresi yarım saate yaklaşan dört parça var.Başlarken serideki üçüncü çalışmanın, diğer ikisine nazaran biraz daha rahat dinlenebilir bir kıvamda olduğunu belirtelim. Bu elbetteki öveyazdığımız diğer çalışmalar için bir olumsuzlama değil, sadece diğer iki çalışmada karşımızda dimdik duran girift ses yığınlarının yorucu ve yıpratıcı takibini bu dört parça için biraz...

07/03/2021Tarafından ALBÜM KRİTİĞİ, , , , , , , 0 YorumlarDaha fazla oku...

Mika Vainio / Lucio Capece. Trahnie. Editions Mego. 2009

Finlandiya’nın medar-ı iftiharı Pan Sonic yarısı Mika Vainio ile Arjantin orjinli avantgarde soprano saksafoncu Lucio Capece’nin ortak çalışmaları aslında müzikal ve coğrafi yelpazenin birbirine olabildiğince uzak dilimlerinde yeralan bu iki ismin ( birlikte altına imza attıkları ilk çalışmaları ); kaotik, sert mizaçlı ve tavizsiz atışmalarının işitsel bir izleği niteliğinde. Doğaçlamanın, sonik deneylerin, değişken frekansların, gürültünün, zaman zaman sakin ama yeri geldiğinde boyundan posundan çekinmeden ortalığı toz duman eden ses kırıntılarının birbirine sarmalandığı albüm bir saate yaklaşan süresi boyunca detaycı bir kulak verişi fazlasıyla hakediyor. Albümdeki Mego etiketi ise adeta yıldızlı pekiyi olan karnemize öğretmenimizin düştüğü motive edici kanaat notu gibi...

06/03/2021Tarafından ALBÜM KRİTİĞİ, , , , 0 YorumlarDaha fazla oku...