Porter Ricks.Anguilla Electrica.Tresor

‘90’ların başında dub techno tarzını yaratan ve hatta çerçevelendiren Basic Channel/Chain Reaction etiketinin en cevval ikililerinden olan Porter Ricks, Andy Mellwig ve Thomas Köner’den müteşekkil. 2000’lerin başından bu yana kendi solo işleriyle (Mellwig mastering ile uğraşırken, Köner ağırlıklı olarak ses mühendisi olarak yoluna devam etti) hemhal olan ekip, geçtiğimiz yıl Tresor etiketinden çıkardıkları EP’nin ardından 2017’yi de nefis bir albümle taçlandırıyorlar. Alttan alta yine dub techno kıvılcımları barındırsa da, tını yelpazesinin genişliği, prodüksiyon kalitesinin mükemmelliği ve de üst seviyede hassas soyut ses işçiliğiyle Anguilla Electrica çok daha fazlasını barındıran bir hazine. Minimal referanslarla su gibi akıp giden altı uzunca parça kulaklarımızın her...

Bola.D.E.G..Skam

‘90’ların başında IDM janrının oluşumunda en az Warp kadar mühim bir role sahip etiketlerden biri de Skam’dı. Gescom, Freeform, Team Doyobi ve elbette Bola ise bu çatı altında yeşeren parlak isimlerden sadece birkaçı. Özellikle 2000’lerin başında yayımlanan Fyuti ve Gnayse albümleriyle zihinlerimizde müstesna bir yer edinen Bola (Darrell Fitton), on yılı aşkın bir sürenin ardından etkileyici bir çalışmayla tekrar sahne alıyor. Keskin IDM vurgusuna eklemlediği ambient ses kümeleri D.E.G.’i önceki Bola albümlerinden ayıran temel farklılık. Daha zengin bir ses paletine ve daha inişli çıkışlı bir işitsel dökümantasyona şahitlik ettiğimiz D.E.G.’de albüm boyunca Fitton’un üstün prodüksiyon kabiliyetinin yansımalarını görmek olası. Minik vokal kırıntılarıyla daha da zenginleşen albüm...

Mika Vainio.Reat.Elektro Music Department

İçinde bulunduğumuz yılın en beklenmedik ve acı ölüm haberlerinden biri maalesef nisan ayının ortalarında ajanslara düşmüştü. Pan Sonic ikilisinden aşina olduğumuz, sonrasında hem solo hem de ortak projelerle akıllarda kalan pek çok ortalama üstü işe imzasını atan bu isim Mika Vainio’dan başkası değil. Deneysel elektronik müziğin günümüzdeki en önemli temsilcilerinden biri olan Vainio’nun ölümünün hemen ardından yayımlanan Reat’i de bu perspektif dışında, sadece müzikal bir açıdan değerlendirmek (özellikle şahsım için) pek olası değil. Aksak ritimlerin, Pan Sonic’i anımsatan kliklerin ve Vainio’nun solo projelerinde sıklıkla denk geldiğimiz hafif deforme edilmiş ambient tınıların dengeli bir birlikteliği olarak özetleyebileceğimiz Reat, Vainio’nun adeta veda hediyesi mahiyetinde....

Carl Craig.Versus.Infine

Derrick May ve Juan Atkins gibi isimlerle birlikte Detroit tekno sahnesinin en ağır isimlerinden olan Craig, yine farklı bir projeyle arz-ı endam ediyor. Bir tarafta François-Xavier Roth yönetiminde Les Siecles Orchestra, bir tarafta besteci ve piyanist Francesco Tristano ve Cral Craig. Versus iki saati aşan süresiyle (web üzerinde konserin tamamına erişmek mümkün) zaman zaman yorucu olsa da içinde ışıltılı hazineler barındırıyor. Bir yandan modern klasik havzasından gelen piyano ve yaylı partisyon esintileri, bir yandan Craig’in zihin açıcı teknoik dokunuşları Versus’u bir adım öne çıkarıyor. Ancak uzun albüm süresi, bazen netlik kaybını ve odak kaymalarını da beraberinde getirebiliyor. Ara pasajlarda ve orkestranın başrolde olduğu...

Perfume Genius.No Shape.Matador

Mike Hadreas’ın solo projesi Perfume Genius’ın dördüncü albümü yine Matador etiketiyle karşımızda. İlk üç albümde kişisel hikâyelerini oldukça içe dönük ve kırılgan bir dille müziğe (ve sözlere) döken Hadreas, özellikle duygularını, samimiyetini ve cinsel kimliğini sahneye yüksek dozda yansıtabildiği canlı performanslarıyla da gönüllerimizde yer etmişti. No Shape’te de ayrıksı vokalinin ön planda olmaya devam ettiği kendine has müzikal tarzını sürdüren Hadreas’a, arka planda minik elektronik dokunuşlar, yoğun synth ve yaylı partisyonları eşlik ediyor. Öncekilere kıyasla daha gergin ve sert bir dilin hâkim olduğu albümde, genel anlamda daha oturmuş ve olgun bir yapıdan bahsetmek mümkün. Hadreas’ın anlattıklarından ziyade, müziğin daha geniş bir...

Forest Swords.Compassion.Ninja Tune

İngiltere orijinli Matthew Barnes’ın Forest Swords projesi 2013’te ilk albümünü yayınladığında, özellikle elektronik müziğe getirdiği yeni solukla adından oldukça olumlu bahsettiğimiz bir isim olmuştu. Uzun sayılabilecek bir aranın ardından gelen Compassion ise adeta beklediğimize değdi dedirtecek kadar derin, yaratıcı ve nitelikli bir çalışma. Aşina olduğumuz ses kümelerinin tamamen dışında bir kulvarda kendine yer edinen Forest Swords, ortaya çıkardığı bol katmanlı, yenilikçi ve cesur işitsel evrende ilgiye mazhar bir güzergâhta ilerliyor. Zaman zaman karanlık ama her daim kendi iç ritmini yakalayan parçalar, elektronikten nasibini bol bol alsa da olabildiğince organik tınlayan melodiler ve tüm bunların karmaşasında dengeli bir yol tutturmayı başaran...

Ellen Allien.Nost.BPitch Control

25 yıl önce Berlin’in bağrından çıkan, bugüne dek DJ ve prodüktör kimliklerinin yanına aynı zamanda kendi etiketi olan ve elektronik müziğin önemli kalelerinden biri olmaya devam eden BPitch Control’ü de başarıyla ekleyen Allien, 2013’te yayımladığı tek parçadan oluşan ve bir film müziği sayabileceğimiz LISm’i kenara koyarsak, yedi yıllık bir sessizliğin ardından tabiri caizse gümbür gümbür bir geri dönüşe imza atıyor. Nost baştan sona yüksek temposuyla, akılda kalıcı melodileriyle ve adeta bir DJ miks dinliyormuşçasına birbirine keyifle eklemlenen parçalarıyla harika bir techno-tech house derlemesi tadında. Allien’ın önceki çalışmalarından aşina olduğumuz güçlü baslar ve dansa teşvik eden kıvrak ritimler Nost’ta da yine başroldeler. Parçalar...

Future Islands.The Far Field.4AD

Samuel Herring’in karakteristik yumuşak ve temiz vokaliyle hemen ayrışan Future Islands son albümünde de, indie ile synth pop arasında keyifle salınan, biraz biraz da artık kendileriyle özdeşleşmiş diyebileceğimiz sade melodik kurgular üzerinden yola güvenle devam ediyorlar. Singles çalışması sonrası üç yıllık bir sürede 1000’in üzerinde canlı performans sergileyen ekibi, ana güzergâhtaki istikameti pek değiştirmedikleri için eleştirmek de çok doğru değil gibi. Güçlü bas tınılarının ve ritmik davulun ana omurgayı oluşturduğu parçalara Herring’in tadında vokal dokunuşları ve klavye yeterince kıvam ve renk kazandırıyor. Bu haliyle herhangi bir Future Islands parçasından etrafa yayılan pozitif titreşimlerin ve geçtiğimiz üç yıl boyunca ziyadesiyle test ettikleri bu...

Actress.AZD.Ninja Tune

İngiltere orijinli Actress kabaca son 10 yıllık dönemde karşımıza çıkmış en heyecan verici ve yaratıcı elektronik müzik prodüktörlerinden biri. 2008’de Hazyville ile başlayan, sonrasında Honest Jon’s etiketli Splazh ve RIP ile devam eden, akabinde 2014’teki Ghettoville ile yeni bir tepe noktasına ulaşan etkileyici diskografinin son halkası da ziyadesiyle çarpıcı, renkli ve ayrıksı. Darren Cunningham farklı ekolleri tamamen kendine has bir üslupla yeniden dekore ederken; hafif kirli, metruk ve deforme edilmiş bir arka plan eşlik ediyor parçalarına. Ara sokakların karanlık ve isyankâr melodileri, arkaik tekno referanslı vuruşlarla birlikte dans pistlerine kapı aralarken; önceki albümlere nazaran ilk yarıda daha yüksek tempolu bir dinleti bekliyor bizleri. Albümün ikinci yarısında ise bu...

GAS.Narkopop.Kompakt

Shoegaze’in depresif bünyelerde yarattığı “damara jilet” analojisinin üst noktası olarak kabul edebileceğimiz Slowdive’ın, elektronik müzik coğrafyasındaki izdüşümünün GAS olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. 20 yılı aşkın süredir Köln’deki ana kumanda üssünden elektronik müzik arenasına pek çok isim kazandıran Kompakt etiketinin kurucusu Wolfgang Voigt; tam tamına 17 yıl aradan sonra ambient projesi GAS’e tekrar hayat vermeye karar verince, bu elbetteki janrın gediklileri için bir anda 2017’nin en çok beklenilen çalışması haline geldi. Narkopoptoplam süresi 80 dakikaya yaklaşan ve 10 parçadan oluşan nefes kesici bir ambient resitali. GAS’i bu janr için adeta akademik bir başvuru kaynağı haline getirense yaratılan derinlikli ve gizemli atmosfer, ara katmanlara...