Oto Hiax.Oto Hiax.Editions Mego

Bugün için Kıta Avrupası’nın en mühim ve üretken çizgidışı müzik merkezlerinden biri kesinlikle Avusturya menşeili Editions Mego etiketi. Hem her daim ortalama üstü işlere imza atmaları hem de sıklıkla pek de aşina olmadığmız isimleri işitsel ajandamıza dahil etmeleri en önemli artıları. Kendi adlarını taşıyan ilk albümleriyle yola doğru noktadan başlayan Oto Hiax ise iki kişilik bir ekip. Mark Clifford (Seefeel) ve Scott Gordon’dan (Loops Haunt) müteşekkil kadro etkileyici bir ses kolajı ve deneysel bir perspektifle birlikte musique concrete’e de selam duran zengin bir içerik sunuyorlar. Bol katmanlı ve detaylı bir ses işçiliğinin ana hattı oluşturduğu çalışma, gürültü müziği aksına teğet...

Oren Ambarchi. Sagittarian Domain. Editions Mego

Avustralya orjinli Ambarchi 2012 yılının en üretken isimlerinden biri olsa gerek. Henüz Touch etiketiyle yayınlanan “Audience Of One” tazeliğini korurken ( arada Thomas Brinkmann ve Keith Rowe ile yaptığı ortak çalışmalar da cabası ), şimdi de Avusturya’nın medar-ı iftiharı plak şirketi Editions Mego’dan çıkan “Sagittarian Domain” ile bizi bir kez daha sarsmayı başarıyor. 34 dakikalık tek bir parçadan oluşan çalışmada Ambarchi gitar, davul, vurmalılar ve moogun yanı sıra vokalden de sorumlu. Kendisine ayrıca üç kişilik bir yaylılar grubu eşlik ediyor. Baş ağrıtabilecek bir kaotizme bulaşmadan adeta tek kişilik bir orkestra olarak boy gösteren Ambarchi, hemen tüm çalışmalarında oldukça rafine ama...

Mark Van Hoen. The Revenant Diary. Editions Mego

Peter Rehberg (Pita) kumandasındaki Editions Mego etiketi Seefeel’in kurucularından, Scala grubundan ve aynı zamanda Locust adıyla tanıdığımız Mark Van Hoen’in son çalışmasıyla arşivlik albümler serisine bir yenisini daha ekliyor. Ziyadesiyle zengin bir ses, ritm ve melodi dünyasında yoğrulan albümün her anında Van Hoen’in yaratıcı ruhunun ve usta maharetinin bileşkelerini görmek mümkün. Hatıralar, pişmanlıklar ve nostalji kavramları üzerinde şekillenen çalışma Van Hoen’in kabaca 30 yıl öncesindeki kayıtlarına geri dönmesiyle tetiklenen bir süreçte ortaya çıkarılmış. Başdöndüren perküsyon darbeleri, yoğrulmamış analog synthler, kesik drone yankılanmaları ve katmanlar halinde incelikle işlenmiş hışırtılı ve pürüzlü melodiler eşliğinde vücut bulan parçalar, klasik şarkı formasyonundan uzak bir...

Evil Madness. Super Great Love. Editions Mego

Evil Madness karma bir grup: BJ Nilsen, Johann Johannsson ve Stilluppsteypa tayfasından oluşan ekip üyelerinin solo kariyerleri çok daha deneysel ve ambient işlerle dolu olsa da, bu projede chillwave diyebileceğimiz hafif distorsiyonlu ve bol efektli bir synthpop-electro albümüne imza atıyorlar. Oldukça çizgi dışı deneysel işlere evsahipliği yapan Editions Mego etiketi altında pek benzerine rastlanmayacak tarzdaki çalışma tüm albüm boyunca yüksek tempo, kuvvetli baslar, neşeli ritimler ve bolca dans vaat ediyor. Disko ritimleriyle bezenmiş parçalarda bir şekilde sıradanlığın ötesine geçmeyi başaran, akışkan, akılda kalıcı ve steril bir ses örgüsü hâkim. Özel olarak kulak kabartılası 11 dakikalık “Maxim's Goldfinger” âdeta albüm içinde...

Fenn O’Berg. In Stereo. Editions Mego. 2010

Fenn O’Berg uzunca bir süredir sessizliğe bürünmüş üç önemli müzisyenin ilk stüdyo albümleri olma özelliğini taşıyan istisnaî bir çalışma. Üretimlerini takip etmekte ciddî güçlük çektiğimiz Jim O’Rourke, laptop elektronika ile gitarı eşsiz bir şekilde harmanlayan Christian Fennesz ve Mego etiketinin kurucusu Peter Rehberg’den (a.k.a. Pita) müteşekkil üçlü daha önceki çalışmalarında doğaçlama kayıtlar oluşturmasına rağmen, bu defa Tokyo’da yedi günlük bir stüdyo mesaisi harcamışlar. Altı uzunca bölümden oluşan albüm boyunca tekinsiz ses girdapları arasındaki atmosferik tınılar içinde esrarengiz bir yolculuğa çıkıyoruz. Herhangi bir melodinin olmadığı bu parçalar tam anlamıyla üç virtüözün kendilerine ait bir dil yarattıklarını ispatlar nitelikte. Albüm, adına nispet...