Rafael Anton Irisarri.Midnight Colours.Geographic North

Biz kendisini her ne kadar ambient, drone ve modern klasik arasında mekik dokuyan incelikli işleriyle tanıyor olsak da Irisarri multi-disipliner bir isim aslında. Amerikalı sanatçı küratör ve prodüktör kimliklerinin yanı sıra sahip olduğu stüdyosunda pek çok farklı sektöre ve firmaya miks/mastering vb. hizmetleri veren biri. Kabaca son 10 yıllık dönemde Miasmah, Immune, Room40 ve Umor-Rex gibi etiketlerden kalburüstü deneysel işler yayınlayan Irisarri, son çalışmasında da karanlık ve depresif bir ses yolculuğuna çıkarıyor bizleri. Uzayıp giden kesif ses kümeleri arasında oldukça koyu ve karamsar bir arka plan var. Birbiri üzerine eklemlenen bu oylumlu katmanlar kulaklarda ağır ve yoğun bir iz bırakıyor....

21/04/2021Tarafından ALBÜM KRİTİĞİ, , 0 YorumlarDaha fazla oku...

GusGus.Lies Are More Flexible.No Paper Records

Memleket sınırları dahilinde en sevilen elektronik müzik oluşumlarından biri olan İzlanda çıkışlı GusGus, özellikle Kompakt etiketli 24/7, Arabian Horse ve Mexicoalbümleriyle house, techno ve synth pop arasında gidip gelen, vokallerle süslendirilmiş etkileyici bir tını yaratmıştı. Her daim dans edilebilir yumuşak melodiler, adım adım zenginleşen ve birbirine yedirilen işitsel dokular GusGus’da belki de soğuk İzlanda’nın en sıcak ve ılımlı müzikal yansımalarından birini vücuda getiriyor. 2017 sonlarında “Featherlight” teklisiyle ağzımıza çalınan bal, tam teşekküllü mükellef bir albüm olarak soframıza arz-ı endam ederken sihirli formülde yine kıvrak notalar ve güçlü synth dokunuşları başrolde. GusGus’ın müziği bünyenin istediğinin ne bir tık altı, ne üstü; tam tadında, ayarında. Özetle...

21/04/2021Tarafından ALBÜM KRİTİĞİ, , 0 YorumlarDaha fazla oku...

Frank Bretschneider.Lunik.Shitkatapult

Alva Noto (Carsten Nicolai) ile birlikte Raster Noton etiketinin kurucu kadrosunda da yer alan Berlin orijinli Frank Bretschneider uzunca süredir ses tasarımı diyebileceğimiz çok katmanlı çalışmalarını oldukça steril ve dinlenebilir formatlarda bizlere ulaştırıyor. Dub ve glitch referanslı minimal düzenlemeler, hipnotik ses döngüleri, pürüzsüz prodüksiyon ve bunlardan müteşekkil akışkan ve hareketli bir müzikal dilin hakim olduğu Lunik, sanatçının bugüne dek altına imzasını attığı en olgun ve bütünlükçü albüm olma özelliğini taşıyor. Farklı tempo setlerinde iç kıpırtan ritmik melodilerle bezeli parçaların kurgusal altyapısında krautrock, psikodelya ve minimalizmin hammaddeleri maharetle iç içe harmanlanıyor. Adeta bir laboratuvar ortamında üretilmiş hissi veren parçalardaki matematiksel keskinlik ve...

21/04/2021Tarafından ALBÜM KRİTİĞİ, , 0 YorumlarDaha fazla oku...

Christian Kleine. Electronic Music From The Lost World: 1998-2001.A Strangely Isolated Place

2000’lerin başında Morr Music etiketiyle yayımladıkları Our Noise isimli albümleriyle dönemin shoegaze referanslı IDM/electronica işleri arasında müstesna bir yer edinen Herrmann & Kleine ikilisinden tanıdığımız Christian Kleine, geride kalan 15 yıllık dönemde çoğu sadece dijital olarak çıkan birkaç albüme imza attı. Elimizdeki çalışma ise adından da anlaşılacağı üzere kendisinin Our Noise öncesi döneme ait yayınlanmamış çalışmalarından oluşuyor. Baştan sona nitelikli IDM/Ambient Pop parçalarından müteşekkil olan derlemenin genelinde Kleine’nin hassas ve keskin dokunuşlarını her an görmek olası. Güçlü melodik kurgu, fazla efektlerden azade elektronik süslemeler ve orta tempo altyapılar bizi tekrardan ‘90’ların sonuna götürmeye yetiyor. Arovane, Ulrich Schnauss, Plaid, Boards Of Canada gibi isimlerin işlerine...

21/04/2021Tarafından ALBÜM KRİTİĞİ, , 0 YorumlarDaha fazla oku...

Mika Vainio.Ryoji Ikeda.Alva Noto.Live 2002.Raster Noton

Live 2002 özellikle deneysel elektronik müziğe aşina kulaklar için yanyana geldiklerinde etkisi geometrik şekilde artan bu üç ismin birarada oldukları bilinen tek kayıt olma özelliğini taşıyor. Ekibin 15 yıl önce verdikleri özel bir performansın, geçen yıl kaybettiğimiz ve Pan Sonic ekibinden bildiğimiz Mika Vainio’nun vefatının ardından yayınlanmış olması da çalışmaya ayrı bir önem katıyor. Raster Noton etiketli tüm işlerde karşımıza çıkan ve adeta şaşmaz matematiksel formüllerle üretildiği hissiyatı veren steril ve soyut ses kümeleri, üç yetenekli ve usta ismin tezgâhında performans boyunca pek çok farklı kimliğe ve role bürünüyor. Sonuçta da ara pasajlarda ön plana çıkan karanlık ambient tonların birleştiriciliğinde 45...

21/04/2021Tarafından ALBÜM KRİTİĞİ, , , , , 0 YorumlarDaha fazla oku...

Nils Frahm.All Melody.Erased Tapes

2018’in en merakla beklenen işlerinden biri olan All Melody, Frahm’ın pek çok albümüne de ev sahipliği yapan Erased Tapes etiketini taşıyor. Son birkaç yılını Berlin’deki adım adım inşa ettiği ve geliştirdiği kendi stüdyosunda geçiren Frahm, bu özgür ortamda şekillendirdiği parçalarında “melodi”yi odak noktasına yatırıyor. Bir yandan klasik piyano dokunuşları, bir yandan Frahm’ın aşina olduğumuz hafif elektronik soslu ekolu synth’leri, birkaç parçada kendine yer bulan vokal kırıntıları ve her daim olmazsa olmaz tertemiz prodüksiyon keyifli bir dinletiye kapı aralıyor. Müteakip dinlemelerde kendini biraz daha rahatça sergileyen parçalar modern klasik ve ambient tonların hâkim olduğu bir kulvarda ilerliyor. Frahm’ın ritmik kurgudaki hisli ve...

21/04/2021Tarafından ALBÜM KRİTİĞİ, , , 0 YorumlarDaha fazla oku...

Scanner.Fibolae.Pomperipossa

Robin Rimbaud ya da bildiğimiz adıyla Scanner, 25 yıllık bir sürece yayılan diskografisinde çok farklı tür (ambient, experimental, techno, noise, field recording vb.) ve klasmanda (film müzikleri, ses enstalasyonları, multimedya gösterimleri vb.) iş biriktirmiş üretken ve yaratıcı bir isim. Görece uzun sayılabilecek bir sessizliğin ardından gelen “-Fibolae, tahmin edileceği üzere yine farklı tarzlara maharetle temas eden karma bir iş. Krautrock öğeleriyle bezeli pasajlar bir anda kendini ambient referanslı uzun işitsel tınılara bırakabiliyor. Bir parçada apokaliptik bir atmosfer varken bir diğerinde kendinizi ses geçirmeyen bir uzay kapsülünde hissedebiliyorsunuz. Bu çok katmanlı malzemeye rağmen kulağa dokunur melodik dokunuşlarını da es geçmeyen Scanner,...

21/04/2021Tarafından ALBÜM KRİTİĞİ, , 0 YorumlarDaha fazla oku...

Leandro Fresco & Rafael Anton Irisarri. La Equidistancia.A Strange Isolated Place

La Equidistancia ambient, drone ve hatta “ses tasarımı” diyebileceğimiz kulvarlardaki okkalı işleriyle yakinen takip ettiğimiz iki mahir ismin ilk ortak çalışmaları. Kapak görselinin de ipucunu verdiği üzere 40 dakikayı aşan altı parçada ambient tonların hâkim olduğu omurga üzerine serpiştirilen gitar endeksli minimal ses kompozisyonları ve ağırkanlı organik dokunuşlar başrolde. Ağır ateşte sakince pişen parçalardaki kırıcı soğuk hava albüm boyunca adım adım çözülüyor ve içimize doğru yol alıyor. Buz tepeciklerinin ardına kümelenen soyut ses katmanları kendi aralarında akışkan bir dil oluşturuyor. Yüksek ses seviyesinde bu tek renk görünen monoblok hattın ardında ne denli zengin ve yoğun bir yerleşimin olduğunu görüyoruz. Mastering işlemlerini...

21/04/2021Tarafından ALBÜM KRİTİĞİ, , , 0 YorumlarDaha fazla oku...

Dictaphone.APR 70.Denovali

Oliver Doerell (elektronikler, bas, gitar) ve Roger Döring (saksafon, klarinet) 2000’lerin başında Dictaphone olarak yola çıkmış ve iki harika albüm kaydetmişlerdi. 2009’da ise kemancı Alex Stolze’nin katılımıyla bir üçlü oldular ve 2012’de son albümleri Poems From A Rooftop’ı çıkardılar. Uzun bir sessizliğin ardından ve üç yıllık yoğun bir çalışmanın sonunda gelen APR 70 ise kulaklarımızın pasını silen cinsten nefis bir kayıt. Cazla elektroniğin en sade buluşmalarından biri olarak özetleyebileceğimiz Dictaphone müziğinin başat figürlerini nahif bir elektronik arka plan, samimi ve düşük tempolu akustik süslemeler ve buradan devşirilen karanlık ama pozitif tınılar olarak sıralayabiliriz. Albümün her anında kotarılan müziğe gösterilen özen, grup elemanları arasındaki...

21/04/2021Tarafından ALBÜM KRİTİĞİ, , , 0 YorumlarDaha fazla oku...

The Remote Viewer.Us. In Happier Times. Other Ideas

Evet, bu gerçekten sürpriz oldu ve IDM janrı için 2000’ler başının en önemli elektronik müzik ikililerindenolan The Remote Viewer yaklaşık 10 yıllık bir sessizliğe son vererek yeni bir çalışma yayımladı. Ancak bu,bahsi geçen sessiz dönemde farklı projelerde isimlerine rastladığımız Craig Tattersall ve Andrew Johnson için bir birleşme, yeniden biraraya gelme anlamı taşımıyor ne yazık ki. Daha ziyade geçmiş dönemde kayıt altına alınsa da yayımlanmamış ve tekrar gözden geçirilmiş 10 parçadan müteşekkil bir derleme aslında elimizdeki. Keskin ve pürüzsüz elektronik vuruşlarla ana omurgası çizilen parçalar; hırçın ama dengeli melodik serpiştirmelerle ve aradan geçen yıllara rağmen bir şekilde taze tınlamayı başaran akustik...

21/04/2021Tarafından ALBÜM KRİTİĞİ, , 0 YorumlarDaha fazla oku...