Patrick Watson.Love Songs For Robots.Domino
Montreal çıkışlı Patrick Watson’ın kendi adını taşıyan indie ekibi üç yıllık aranın ardından Domino etiketi altındaki ikinci, toplamda beşinci stüdyo albümüyle müzikseverlere tekrar merhaba diyor. Watson’ın ruh tellerini titreten hafif falsetto vokali, ziyadesiyle iştigal ettiği film müziklerinden albümlerine yansıyan takdire şayan sinematik vurguyla birleşince ortaya leziz bir menü çıkıyor. Geçmiş albümlere kıyasla daha güçlü kreşendolar ve dengeli yaylı partisyonları, elektroniklerin bir adım öne çıkışı adeta sanal bir James Blake / Coldplay sinerjisi yaratarak, Love Songs For Robots’u ekibin bugüne dek imza attıkları en iyi iş haline getiriyor. Az biraz melankolik, genelinde coşkulu ve değişken karakterli parçalardan oluşan 50 dakikalık albümde neredeyse vasatın altına pas veren bir parça dahi yok. Özetle gitarla piyanonun ana rehberliğinde ve Watson’ın içimize fısıldadığı “sesimi takip et” hissiyatıyla çıkılan bu yolculuk, ara pasajlarda hem tempo hem de ruh olarak barındırdığı bol katmanlı yapısıyla hafiften ustalık dönemi işi olarak kokuyor. Yılın en sağlam adımlarından biri!
Bir yanıt yazın