Daft Punk.Random Access Memories.Columbia
İlk iki albümüyle ‘90’ların sonlarında elektronik dans müziğinin gidişatına yön veren ikililerden biri olan Daft Punk, araya pek de yüzümüzü güldürmeyen TRON film müziğini sıkıştırdıkları sekiz yıllık suskunluğun ardından yeni albümleriyle hararetli bir geri dönüş yaptılar. Ancak ilk intibamız odur ki, söz konusu hararet işin PR / Pazarlama kısmında, albümdeki müziğin kendisinden bir iki derece daha yüksek (bkz. Pitchfork özel RAM web sitesi ). Ekip bu defa olabildiğince az sample, bolca gerçek vokal ve enstrüman kullanmış. Bravo! Hatta pek çok yazı albümün prodüksiyon kalitesinden bahsediyor, ki buna da katılmamak imkânsız. Ancak uğruna bunca kıyamet koparılan albüm; “Giorgio by Moroder”, “Touch”, ilk single “Get Lucky” gibi öne çıkan birkaç parça liderliğinde keyifli bir dinletiden ötesini maalesef vaat etmiyor. Bu elbette çalışmayı “iyi” kategorisine ekleyip “play” tuşuna basıp tadını çıkarmamıza mani değil, ancak RAM’da ikilinin gösterdiği yaratıcılık işin prodüksiyon kısmıyla sınırlı kalmış görünüyor.
Bir yanıt yazın