Midlake.Antiphon.Bella Union
Bella Union etiketi taşıyan albümlere daha bir sıcak bakmamıza neden olan “güzel” grup Midlake, ilk üç albümde vokallerden sorumlu Tim Smith’in geçen yıl gruptan ayrıldığını açıklamasıyla bir sonraki adımda neler yapacağını merak ettiğimiz bir isim haline dönüşmüştü. Soru işaretlerimizi gideren 4. stüdyo albümünde, grubun mahir elemanlarından Eric Pulido’nun (gitar, perküsyon ve başkaca enstrümanlara ilaveten) geri vokali bırakıp artık mikrofonu eline aldığını görüyoruz. Antiphon öncüllerine göre folk ve rock terazisinde kefenin rock kısmına doğru kaydığı, dolayısıyla daha sert tınlayan bir çalışma. Melodik kurgudaki zenginlik, Pulido’nın hiç yabancılamadığımız akıcı ve sıcak vokali ve kendine daha belirgin bir yer edinen bulanık gitar riff’leri ruhunuzun parçalar arasında keyifle dolaşmasına yardımcı oluyor. Bolca kullanılan akustik enstrümanlar ve arka plana derinlik katan saykodelik dokunuşlar alıştığımız bir Midlake artısı. Albümün alkışı hak eder bir özelliği de prodüksiyon kalitesi; ortaya konulan bolca malzemenin kendi tatlarını kaybetmeden albümün geneline verdiği lezzet farkı Antiphon’a geçer not vermemizin destekçilerinden. Son not: albümün “bizce” en iyisi “Vale”ye ayrı bir kulak kabartın lütfen!
Bir yanıt yazın