Serph. Heartstrings. Noble
Piyano çalmayı öğrenip kendi kompozisyonlarını yazmaya başladıktan kısa bir süre sonra 2009 yılında ilk albümünü çıkartan Serph (kendisi Tokyo’dan), geçtiğimiz yıl yine Japonya’da mukim Noble etiketinden çıkardığı Vent isimli başarılı çalışmasının ardından, üçüncü albümüyle yine harikalar yaratıyor. Dinamizmi bir an olsun düşmeyen bu ateşi yüksek çalışmada Serph caz, breakbeat, tekno, film müziği ve progresif rock gibi çok geniş bir skala üzerinde soluk almaksızın geziniyor. Yoğun enstrüman kullanımı ve parçalar içinde yaşanan tempo değişimleri zaman zaman dinleyeni yorsa da, tüm bunlar arasında bütünlüğü sağlayan melodik yapı bu geçişler esnasında bizlere yardımcı oluyor. Tüm albüm boyunca Serph âdeta oyuncaklarla dolu bir odaya giren çocuk gibi devamlı farklı kimliklere bürünerek değişik ses gösterileri yapıyor bizlere. Elektronik serpiştirmeler, hızlıca geçip giden piyano tınıları, cazvarî ritimler ve en önemlisi yaratılan yoğun atmosfere rağmen, bir şekilde kendi yolunu çizen ve bizi ardından sürükleyerek soluklanmamızı sağlayan (ve hattâ bir anlamda yerinde duramayan) melodiler alkışı fazlasıyla hakediyor. Albüm boyunca ara duraklara yerleştirilen film müziği lezzetindeki derinlikli parçalar için de yıldızımızı unutmayalım tabiî.
Bu yazı Babylon dergide yayınlanmıştır.
Bir yanıt yazın